عکس های KFA-1000 مشخصات خطاهای سیستماتیک، دقت هندسی و کاربردها

نقطه اتصال  بین عکس ­های هوایی و داده­ های سنجنده ­های رقومی ماهواره­ ای، عکسبرداری ماهواره­ ای با قدرت تفکیک بالا توسط دوربین ­های KFA-1000 می­ باشد. در این مقاله مشخصات دوربین و عکس ماهواره­ ای KFA-1000، خطاهای سیستماتیک آن، نحوه حذف آنها، روش­ های توجیه داخلی، تصحیح هندسی، ارزیابی دقت هندسی و کاربردهای آن بررسی می­ شود. پیشگفتار گروهی از سیستم ­های تصویرگر، دوربین­ های هستند که محصول آنها در فتوگرامتری، اصطلاحاً عکس (photo) گفته می­ شود. در حالی که تصاویر حاصل از سنجنده ­ها را تصویر (image) می­ نامند. امروزه، عکس ­های فضائی عموماً دارای استحکام هندسی و قدرت تفکیک بیشتری نسبت به تصاویر فضایی هستند. با افزایش فاصله کانونی دوربین­ های ماهواره­ ای متریک، تا حدی افزایش قدرت تفکیک عکس ­های ماهواره ­ای را به دنبال داشته است. استفاده از عکس­ های فضایی به منظور تهیه نقشه در غرب، از سال 1983 میلادی در اروپا با مأموریت آزمایشگاه فضائی Spacelab-1 که حامل دوربین متریک (MC) بود، آغاز گردید. یک سال بعد سازمان فضائی آمریکا دوربین با ابعاد بزرگ (LFC) را به فضا فرستاد، که مدت استفاده از این دو دوربین کوتاه بود و از سال 1972 میلادی پروژه­ های ماهواره کاسموس، آغاز گردید که از سال 1987 میلادی محصولات دوربین­ های فضائی آن در دسترس قرار گرفت.